Nerwica to pojęcie, które przez lata było używane do opisania różnych zaburzeń psychicznych charakteryzujących się lękiem, niepokojem i różnymi dolegliwościami somatycznymi. Choć termin ten jest już rzadziej używany w profesjonalnym języku psychologicznym, to objawy, które kiedyś nim opisywano, wciąż są powszechne.
Czym są zaburzenia nerwicowe?
Dzisiaj, zamiast o nerwicy, mówi się o różnych zaburzeniach lękowych, takich jak:
- Fobie specyficzne: lęk przed konkretnymi obiektami lub sytuacjami (np. pająki, wysokości).
- Zaburzenie lęku społecznego: intensywny lęk związany z oceną społeczną.
- Zaburzenie paniczne: nagłe ataki paniki, czyli intensywne uczucie strachu lub dyskomfortu.
- Agorafobia: lęk przed sytuacjami, z których ucieczka może być trudna lub w których pomoc może być niedostępna (np. transport publiczny, otwarte przestrzenie).
- Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD): natrętne myśli (obsesje) i powtarzające się zachowania (kompulsje).
- Zespół stresu pourazowego (PTSD): nasilone reakcje emocjonalne i fizyczne po przeżyciu traumatycznego wydarzenia.
Na czym polega terapia nerwicy?
Terapia jest kluczowym elementem leczenia zaburzeń lękowych. Jej celem jest:
- Zrozumienie przyczyn: Terapeuta pomaga pacjentowi zrozumieć, co leży u podłoża jego lęków i jak wpływają one na codzienne życie.
- Zmiana myśli i przekonań: Terapia skupia się na modyfikacji negatywnych myśli i przekonań, które podtrzymują lęk.
- Rozwój umiejętności radzenia sobie: Pacjent uczy się nowych strategii radzenia sobie z lękiem, takich jak techniki relaksacyjne, ćwiczenia oddechowe i ekspozycja na sytuacje lękowe.
- Zmiana zachowań: Terapia pomaga w modyfikowaniu zachowań unikania, które często pogłębiają problem.
Polski Psycholog i Psychoterapeuta w UK
